موزیک

بخش مهمی از صدای ضبط شده، حجم یا Volume است. هنگام ضبط صدا، توجه به تفاوت حجم و رسایی صدای در حال ضبط و صدای پلی بک بسیار با اهمیت است. این دو سطح حجم دقیقا چه هستند؟ چه تاثیری روی صدای ضبط شده دارند؟ آن ادامه بررسی خواهیم کرد!

حجم ضبط چیست؟

حجم صدای در حال ضبط یا recording volume دامنه صدایی است که فرد برای ضبط صدا بر اساس آن عمل می کند. برای درک بهتر زمانی را به یاد بیاورید که می‌خواهید صدایی را روی کامپیوتر تان ضبط کنید. شما می توانید میزان حجمی صدایی که می خواهید ثبت کنید را در نوار ابزار Mixer انتخاب کنید.

هر سیستم عامل کامپیوتری این قابلیت را دارد . که معمولا با نماد میکروفون نمایش داده شده است.

حجم صدای در حال ضبط یک نوار لغزنده یا اسلایدر مخصوص دارد . شما باید سطح صدای جمع شونده را در این نوار لغزنده تنظیم کنید.

این نوار لغزنده می تواند سطح صدای دستگاه ضبط که می تواند سطح صدای بلند ورودی یا سطح صدای کم ورودی باشد را کنترل کند.

حجم صدای پلی بک چه قدر است؟

حجم صدای پلی بک یا Playback volume ابزاری است که به شما کمک می کند تا حجم صدای پلی بک را کنترل کنید. این قابلیت، مستقیما بلندی صدایی که قبلا ضبط کرده اید و در حال حاضر در خروجی پخش می شود را تنظیم می کند.

هر کامپیوتر یا دستگاه پخش صوتی الکترونیکی یک گزینه برای حجم صدای پلی بک دارد. با این که آن ها طرح های مختلفی دارند، اما هدف اصلی شان تنظیم میزان صدای منتشر شده است.

نوار لغزنده مخصوص حجم صدای پلی بک ، نمادی مخصوص همین کار دارد. می توانید بلندی صدای در حال پخش را از طریق این نوار لغزنده کنترل کنید. معمولا هم نماد آن یک بلندگوی پخش صدا است.

با این حال، شما باید یک چیز را درک کنید. نوار لغزنده حجم صدای پلی بک نمی تواند روی میزان میکس کردن صدا تأثیر بگذارد. بنابراین روی سطح صدای خروجی هم تاثیری ندارد.

هنگامی که صدا را در ریه ساخته و پرداخته می کنید ، این نوار لغزنده پلی بک تاثیرش را از دست می دهد و به هیچ وجه نمی تواند موثر باشد.

باید توجه داشت که موسیقی و آهنگ خفن رپبه‌سرعت از انحصار سیاه‌پوستان بیرون آمد و سفیدپوستان هم به این سبک موسیقی روی آوردند و زیرشاخه‌های دیگری به آن افزودند تا برای خلق این موسیقی از ضرباهنگ‌های بسیار تند با فریاد خواننده آن‌که صدایی خشن و خش‌دار دارد، حرف‌های معمولی را فارغ از اخلاق و گاهی همراه با الفاظ رکیک موزون، سریع و پشت سر هم بیان کند. چراکه ازنظر طرفداران این سبک، سریع خواندن به‌موازات استفاده از الفاظ نامناسب، جذابیت رپ را افزون می‌کند!

تحریف "رپ" در ایران

در این آشفته بازار، کشور ما نیز از موسیقی رپ مستثنا نشد و اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70، بسیاری از خوانندگان جوان به آن روی‌ آورند. اما چون بیشتر محتوای اشعار "رپ" حاوی الفاظ نامناسب، اعتراض، خشم، توهین و ناسزا بود، جامعه فرهنگی و نخبگان موسیقی سنتی به آن اعتراضات فراوانی را وارد آوردند تا جایی که قوانین بازدارنده‌ای برای آن وضع شد.

امروزه عمدتاً اندوه، غم، خشم و اعتراض، در موسیقی رپ تجلی می‌کند و به همین دلیل، مورد توجه و علاقه بسیاری از جوانان قرار گرفته است. از سوی دیگر، از آن‌جایی که تولید این نوع موسیقی، به‌علت عدم انتشار آلبوم و کسب مجوز هزینه خاصی در بر ندارد، هر فردی، در هر استریویی با شعری که محتوا و استحکام ادبی ناچیز، اما مضمون اعتراض‌گونه داشت، خود را "رپ خوان" دانسته و مبادرت به تولید قطعات موسیقی کرد و متاسفانه همین روند زمینه‌ساز رشد قارچ‌گونه خوانندگان رپ در ایران شد.

"حسن علی‌ شیری" (ترانه‌سرا)، درباره جایگاه اجتماعی موسیقی رپ و بازخورد آن در جامعه معتقد است که خاستگاه موسیقی رپ در نوع اصیل خودش که توسط سیاهپوستان به وجود آمده خاستگاهی اعتراضی داشته است؛ اگرچه حتی در کشورهایی مثل آمریکا نیز این نوع موسیقی تغییر وضعیت داده است. در کشور ما موسیقی رپ به شکل مجاز و قانونی نیست و ذاتاً هم رپ نمیتواند قانونی و مجاز باشد، چراکه هدف آن اعتراض و خروج از چارچوب‌ها است. اگر بخواهیم موسیقی رپ را در چهارچوبی مثل مجوز محصور کنیم منطقی نیست و دیگر نمیتواند رپ باشد.

درواقع، نمی‌توان موسیقی "رپ فارسی" را موسیقی اعتراضی نامید، هرچند که اغلب جوانانی که به سمت این گونه موسیقی می‌روند در ذات خودشان اعتراض وجود دارد، اما کلامی که ارائه میکنند اندیشه مترقی پشت آن نیست و تنها کسی میتواند در عرصه اجتماع حرف متفاوت بزند که اندیشهای داشته باشد و من اندیشهای را در رپ فارسی ندیدهام.